Bu sene Boston muhteşem tarihinin duraklama döneminden yeniden yükselme dönemine geçmek için harika bir trio oluşturdu. Bu trio efsane 3 tenorun Jose Carreras , Placido Domingo ve Pavarotti'nin ses gücüne ve Mazhar-Fuat-Özkan’ın müthiş ses uyumuna denk gelebilecek bir melodide rakiplerine melodram yaşatacak kabus gösterecek bir uyum ile oynuyorlar.

Boston takımı sene başında zaten Garnet’i alarak final yoluna çıkabilecek seviyeye gelmişti ama üzerine Ray Allen da eklenince finallerin yolu biraz daha otoban edasıyla geçilebilecek düzeye geldi.

Boston takımının kadrosuna baktığımız zaman sanki diğer oyuncular biraz vasatmış gibi görünebilir fakat özellikle uzun oyuncular Kendrick Perkins , Glen Davis oyun kurucu Rondo ile beklenenin üzerinde katkı yaparak kendilerini uvertür şarkıcı yerine koydurtmamak için ellerinden geleni yapıyorlar. Kanımca tek problemleri tecrübe eksikliğinden dolayı faul problemine çabuk girmeleri. Katkı veren bu gençler ile birlikte her an skor yapabilecek potansiyele sahip Eddie House.Dış oyuncuların savunulmasında, kritik üçlüklerde; şampiyonluk yolunu daha önce yürüdüğü için iyi bilen James Posey ve uzun zorlu play off maratonunda rakip uzunların arkasında çekinmeden durmaya hazır Scot Pollard gibi tecrübeli isimlerde kadroda. Ayrıca her takımının kimyası için gerekli arkadaşlık tohumlarını ekip salgılayan Brian Scalabrine de takım kadrosu içerinde yer alıyor.

Tüm bu oyunculara bakarak ortada kötü bir şablon var diyemeyiz ama ele avantaj yaratacak bir takas ya da transfer çıkarsa kesinlikle kaçırmamak lazım, özellikle tecrübeli bir oyun kurucunun kadroya dahi edilmesi takımın önünü daha iyi görmesini sağlayacaktır. Bu isim daha öncede Celtics forması giyen Garry Payton olabilir.

Gelelim mahşerin 3 atlısına. Boston tarihi hep yıldız oyuncularla ve onların oynadığı takım oyunu ile şampiyonluklara ulaşmıştır. İşte bu üçlüde daha önceki başarılı Boston takımlarının süper yıldızları olan Bob Cousy, Bill Russel; Dave Cowens, John Havlicek ve en son şampiyonluğa ulaşan Robert Parish Kevin McHaleve Birdlü takım gibi paylaşımcı, yüksek ıq’lu ve göze hoş gelen bir basketbol oynuyorlar. O takımlardan beklide tek eksikleri son şampiyonluktan yani 85–86 dan Danny Ainge’in yaptığı bir araya getirici ve yönlendirici katkıyı yapacak bir oyuncuncun olmaması ve bu durumu az biraz da olsa artıya çeviren Ainge’nin takımın genel menajeri olması, hiç olmazsa tecrübesini takıma aktarabilmek için takımın hep yanında olması.

Garnet-Pierce-Allen triosundan sadece takım kaptanı Paul Pierce topu elinde tutan rakibi ekarte edip potaya yönelen veya kendi şutunu ortaya çıkarabilen tipte oynuyor basketbolunu diğer iki yıldız ise Allen ile üç sayı çizgisinde, Garnet ise alçak post seviyesinde etkili rakibe hükmeden bir oyun oynuyorlar. Piercenin topu elinde tutması rakip savunmaların ilgisini üzerine çekmesine sebep oluyor, odak oyuncu Pierce olunca hem Ray Allen daha kolay şut pozisyonu buluyor hemde pota altında Garnet’e cirit atacak daha fazla alan kalıyor. Üstelik top Garnet’e indiği zaman rakip savunmalar Shaq yâda Duncan’a yaptıkları ikili sıkıştırmaları o kadar kolay yapamıyorlar çünkü Gernetin topu dışarı çıkardığı anda Nba’in en tehlikeli ve keskin şutörlerinden ikisinin o takımda oynadığını biliyorlar. Allen da Pierce da bu sayıları kolaylıkla atan ve bu pozisyonları seven oyuncular.

Takım hakkında yapılan en büyük eleştiri ise çok iyi niyetli süper yıldızların bir arada oynarken birbirlerine ve hatta daha fazlada diğer takım arkadaşlarına ikramda bulunmayı seviyor olmaları ve bunu biraz abartmaları diyebiliriz.
En son Boston’u Chicago karşısında izledim, bu maçta birçok pozisyonda bu üçlü kendileri sayıya ulaşabilecekken pas vermeyi tercih ettiler ve zaman zaman gereksiz top kayıplarına bile neden oldular.

Özellikle play of zamanı bu üçlü iyice acımasız olmalı ve her biri oyunu Kobe bakış açısı ile oynamalı, zaten bu üçlü ayrı ayrı kendi pozisyonunu dolduran rakip oyunculara üstünlük kurar ve hâkimiyet sağlarlarsa rakip takım her kim olursa olsun şansı olmaz diye düşünüyorum.

Bakalım Boston Celtics beklentileri karşılayabilecek mi? Senenin sonunda arzu ettikleri ve özledikleri şampiyonluğa ulaşabilecekler mi?

Nba de Boston Celtics, New York Knicks, Los Angeles Lakers gibi takımlar bizim ülkemizin üç büyükleri gibidir ve bu takımlar uzun süre şampiyonluk yaşayamazlarsa bizde görülen etkiler aynen orada da görülür. l.a Lakers şampiyon olalı çok uzun bir zaman olmadı Boston Celtics bu sene bu şampiyonluk için gerekli adımı attı darısı New York Knicks’in başına.



İlker KESER